Blog | Je hoeft niet alles op te lossen...

Deze magische woorden zetten mij als professional én mens weer met twee voeten op de grond. Hoe graag we anderen ook willen helpen, hoe graag we de pijn willen verzachten of het probleem willen oplossen… dat is niet altijd mogelijk. En eerlijk? Dat hóeft ook niet.

Soms is de grootste steun die je kunt bieden, simpelweg aanwezig zijn. Door te luisteren en iemand zijn eigen kracht te laten voelen.

De neiging om te fixen

Zeker als je een groot hart hebt (en dat hebben de meeste mensen die in zorg, welzijn, hulpverlening of coaching werken), wil je vaak meteen in de oplossingsmodus schieten. Je ziet misschien wat er misgaat, je weet hoe het beter kan en je voelt de pijn van de ander. En dus ga je aan de slag, terwijl de ander misschien nog niet eens zelf klaar is om iets te veranderen.

De kracht van op je handen zitten

Het vraagt moed om niet meteen te fixen. Om te zeggen: "Ik ben er voor je, maar jij mag zelf ervaren, proberen, voelen en groeien." Dat is geen onverschilligheid, maar juist een diepe vorm van respect. Je vertrouwt erop dat de ander het kan, op zijn of haar manier. Echt gezien worden door iemand, en het vertrouwen dat daaruit ontstaat , dát maakt het verschil.

Stel je eens voor

Dat je jezelf toestemming geeft om het even níet te weten. Om niet direct te hoeven helpen of oplossen. Om gewoon te ademen. Te luisteren. Door te vragen. Om de ander écht te zien met aandacht, met zachtheid. Dat je de kwaliteiten en krachten van de ander benadrukt en ruimte laat om zelf tot inzicht te komen, op het moment dat hij of zij daar klaar voor is. Hoe mooi is het, wanneer iemand daardoor zijn eigen kracht voelt en groeit? Precies dáár ontstaat echte verbinding.

14-11-2025

Alles blijft beter hangen met een ezelsbruggetje, dus hierbij: